25 avril 2007
Problemi im i ditës
Pesë arsyje për të mos bredhur rrugëve në një qytet të bukurs siç është Parisi :
- ka shumë zhurmë që vjen nga makinat. Një nga përshtypjen mbresëlënëse të vizitës time të parë jashtë shtetit, ka qënë shpejtësia e makinave në qytet. Ka thashetheme që edhe në atdhe jemi bërë si jasht shtetit në këtë drejtim, me një ndryshim të vockël që në atdhe, njeriu i verdhë, është jasht ligjit (të rrugës) ! Si rrjedhim, një kafe në një kafe nuk qetëson por ta bën kokën daulle.
- nuk kam kafenë time, hajde po futem brënda tek tavolina afër dritares. Normal ka shumë për të prëvuar do të thoni ju, veç në një qytet gjigantesk, të mungon ajo qoshja ku i flet të gjithëve në klub dhe i njeh me rrënjë e dhëmballë.
- Ka shumë tentacione nga vitrinat e shumëllojshme dhe shumëngjyrëshe, argumenti më sipër përjashton një parkim në kafe, jam e detyruar të bëj lèche vitrine [lesh vitrinë] siç thonë këtu që në shqipërisht do të thotë, lëpirje vitrinash.
- Bën vapë. Ja fut kot do të thoshit ju, si mund të jetë një argument ky. Po, po këtu kur fillon e bën vapë, nzehet asfalti, nevrikoset fare dhe atmosfera bëhet e rënduar. As në hije nuk gjen karar.
- Ika të punoj se ja fus një çik kot, qyteti është i mrekullueshëm dhe ka gjithmonë plot gjëra për t’u parë.
Shkruajtur pasi rrifillova punën mbas një mëngjesi pushim (një gjysëm dite pushim) duke bredhur rrugëve dhe kafeve.
Publicité
Publicité
Commentaires
T
S
T
S
T