Bretagne
Parë nga Shqipëria, Franca ishte për mua Parisi, Komuna e Parisit, Hugo, Balzac, kështjella mbretërisht, Parisi përsëri, etj, etj veç për një gjë isha e sigurt Franca, ky vend i madh ishte atdheu i francezëve dhe frëngjishtja gjuha e tyre. Kur u instalova këtu dhe fillova të vizitoja seriozisht, kuptova sa shume gabim e shikoja këtë vend dhe sa pak njihja historinë.
Kjo ishte hyrja për të prezantuar vendin ku kalova pushimet këtë vit. Quhet Bretagne (Breizh në gjuhën celtike), emri është i ngjashëm me Grand Bretagne që është emri që i japin francezët Anglisë dhe nuk është një rastësi. Kjo krahinë franceze është e « populluar » nga pasardhësit e celtëve, të ardhur nga ishulli britanik mbas rënies së perandorisë Romake dhe që rreth viteve 1500 ishte si një mbretëri e huaj bashkëngjitur asaj franceze si e tillë. Bretagna [brëtanjë] dallohet, akoma sot, për një identitet dhe gjuhë keltik të ruajtur mirë. Çdo vit, në këtë krahinë, organizohet një festival i muzikës Celtike nga Skocia, Irlanda, Gjermani dhe Franca.
Krahina është e bukur me shumë ishuj dhe gadishuj për më shumë që megjithëse shumë në veri, nuk bën shumë ftohtë dhe natura ngelet e ruajtur nga ndërtimet dhe plazhet nuk janë të superpopulluara. Vendi është shumë i kërkuar sidomos për rezidencat e dyta për të kaluar pushime ose fundjavën. Autoktonët, megjithëse gjithnjë e më të paktë në numër mendoj, vazhdojnë të konservojnë gjuhën (plotësisht e pakuptueshme dhe e palexueshme për mua) dhe shikon flamurin e ish mbretërisë gjithandej, në shtëpi (shumë e rrallë në Francë për flamurin francez), në bluza apo në xhamat e makinave. Me shumë për vendin dhe pushimet nesër