Duke lexuar librin e rradhës
– Në fakt pse thonë që Berlini është i ndarë ? pyeti Filipi. Gjithmonë kam pyetur veten.
– Nuk e di .. Duhet të ketë ndonjë lumë që kalon në mes të qytetit, nuk është kjo ? Si puna e Tamizit. Duhet të jetë Danubi ose një gjë a ngjashme
– Mendoja që kishte të bënte me luftën e ftohtë.
– Mbase !
…
– Çfarë është lufta e ftohtë në fakt ? Pse e quajnë të ftohtë ?
– Ehh – bëri Benjamini, duke u munduar të bënte sikur interesohej
– Duhet të bëjë shumë ftohtë në Berlin, ë ?
– Mendoja që ishte një problem mes Amerikës dhe Rusise ?
– Në Rusi bën shumë ftohtë, kjo është e sigurt
…
Shkëputa këtë dialog nga një libër që po lexoj dhe që flet për Anglinë në vitet ’73. Personazhet janë dy adoleshtë 14 – 15 vjeç
M’u kujtua një bisedë bërë para ca kohësh ku mes një grupi studentash, në praninë time, një Bullgar shpjegonte ndodhitë e piramidave në Shqipëri. Unë, që kisha qënë prezente në këto ngjarje, nuk mundesha as të thoja një fjalë ! dhe auditore, nuk e di çfarë/sa dhe si kuptoi nga disinformacioni.
Dhe pastaj sa herë që dëgjoj një lajm mbi një vend të largët që nuk e njoh them me veten time – çpo më thonë vallë ?
Nejse mendimi para fundjavës dhe pushim të çlodhshëm.