Zgjedhjet (pjesa e parë) - PROBLEMET
Nuk doja të flisja shumë politikë në këtë blog veç e shikoj që po bëhet e pashmangshme dhe i premtova një kolegu.
Atëhere zgjedhjet e presidentit në Francë janë një nga më të rëndësishmet. Kjo për disa arsye.
Cilat janë problemet e vërteta në Francë.
Më kryesori për mua, dhe prej te cilit rrjedhin te tjerat, është papunësia. Niveli i saj për një periudhë të gjatë ishte mbi 10% dhe ka vetem pak muaj që po bie në masën e 8%. Ka një debat të politizuar mbi shifren e fundit. Cili është debati ? Me përkufizim, një njëri aktiv (në moshën legale për të punuar 18-65 vjeç) quhet i papunë nëse nuk ka punuar një numër të caktuar orësh në muajin e fundit dhe është në kërkim të një pune (duhet të jetë regjistruar në organizatën që quhet ANPE). Ky përkufizim nuk merr parasysh ata që nuk kërkojnë punë. Kjo kategori, me kalimin e kohës, po bëhet e rëndësishme këtu se përfshin:
- ata që janë në para - pension: bëhet fjalë për njerëz që kanë 55 vjeç e plus dhe që eksperienca ka treguar që nuk mund të gjejnë më punë dhe si rrjedim shteti i mer përsipër dhe ju siguron një të ardhur deri në moshën e pensionit dhe pastaj janë arkat e kursimit që marin stafetën.
- Të papunët e dekurajuar (termi zyrtar), ata që nuk kërkojnë më se në varësi të profilit të tyre janë gjykuar që nuk mund të gjejnë më, si rrjedhim shteti, ju paguan një minimum jetese, njësoj deri në pension. Ky minimum është vërtet modest.
- Të gjithë ata që duke parë vështirësitë e tregut as që mendojnë të kërkojnë.
Pasojat e papunësisë janë ekonomike dhe psikologjike
Ekonomike
– njerzit varfërohen, kujdes është një term relatif në lidhje me shoqërinë në përgjithësi.
– Varfërimi i njerzve shoqërohet me ngadalsimit e zhvillimit ekonomik dhe thellon akoma më shumë varfërinë.
– Shoqëria polarizohet, ka më shume të varfër, te varferit varferohen dhe me të pasurit pasurohen akoma (më duket sikur jap një leksion socialist).
- Shteti mundohet të rrisi taksat për të riekuilibruar gjërat (shif më sipër pasurimi i te pasurve).
– Ky ekuilibrim sot çon në përqindje taksimi të tilla që për njerzit që kanë shumë lekë bëhet më e leverdishme të ikin nga Franca për të jetuar p.sh. në Belgjikë ose Zvicër.
- Kjo bën që jo vetëm taksat këta të fundit nuk i paguajnë këtu por edhe nuk harxhojnë pasurine e tyre në ekonominë Franceze.
– Të rinjtë kanë shumë vështirësi të gjejnë punë dhe ata më të mirët, sigurisht, ikin punojnë jasht atdheut, sidomos në Angli dhe në Irlandë.
Psikologjike
- kur eshte shumë e vështirë të gjesh punë atëhere humbja e asaj kthehet në një frikë konstante sidomos kur puna është mundësia e vetme për të jetuar gjë që është e vërtetë për pjesën më të madhe të njerzve.
– Frika e parë bën që kuzhdo që kërkon të punojë në francë dhe nuk është francez, kthehet në një njëri të padëshirueshëm. Ndaj një rritje e racizmit ndaj të huajve megjithëse këta të fundit bëjnë punë të cilat francezët nuk i duan ose aty ku nuk ka aq shumë njerëz për të përballuar kërkesën (informatikë, ndërtim, bar dhe restorant... )
– Nëse të rinjtë me shkollë ikin jashtë shtetit, ata që vijnë nga shtresat e varfra ose me prindër emigrant (kujdes ata janë francez) nuk gjejnë punë. Nga kjo masë ka nga ata që mobilizohen nga rrjete krimi ose kthehen në protestues të dhunshëm të shoqërisë (kujtoni makinat e djegura).
- Kjo krijon një atmosferë pasigurie sidomos në lagjet e varfra ku ata jetojnë vetë. Kujdes jemi larg nga getot në Afrikën e Jugut apo në vendet e Amerikës Latine.
Nesër më gjatë për zgjidhjet e propozuara dhe kandidatët
diçitura - ANPE (agjencia Nacionale per te Promovuar Punen, emploi) Avec Nous Peu d'Espoir - me ne pak shprese, vendet e punes, ashtu si kishim premtuarn se shpejti ne nje date te pa percaktuar.