Pse nuk arrijme te ndihmojme veten ?
Para ca kohesh kam folur ne kete blog per nje inisjative te ndermarre nga nje OJQ e huaj per te ndertuar nje ure diku ne veri te Shqiperise.
OJQ - te, megjithese ne Shqiperi duken si organizata te pasura relativisht, kane buxhetin e tyre te kontrolluar dhe duhet te justifikojne çdo shpenzim. Justifikimi duhet te jete i lidhur ngushte me aktivitetin e OJQ-se dhe jo me ate qe do te beje. Shembull nje OJQ qe meson si behet lobing nuk duhet te beje vete lobing edhe sikur ideja apo çeshtja qe duhet mbrojtur eshte e vitale, shume e rendesishme apo shume morale.
Buxhetin e tyre OJQ-te duhet ta fitojne apo mbrojne perpara organizatave apo shtetit qe ofrjne kete buxhet. Pjesen me te madhe te buxhetit organizatat e njohura e sigurojne me donacionet e njerzve. Sigurisht qe shteti mundohet te simuloje njerzit duke zbritur nga tatimet donacionet e dhena veç ne vendet perendimore ekziston vertet nje kulture per te ndihmuar me te holla ata qe kane nevoje.
Po ne ku jemi me ndihmat per te tjeret. Familja as nuk diskutohet. Mami, babi, vellai e motra - ndajme gjithshka. Tezja, Halla, Xhaxhai, Daja dhe kushot kur kane nevoje. Komshiu kur nuk ka kripe apo sheqer. Dhe kaq. Pjesa qe ngelet, duhet shteti te gjej nje pergjigje? E keqja eshte qe shteti nuk eshte me socialist (nuk e di çeshte por kjo eshte çeshtje tjeter) dhe jo vetem nuk ka te holla por normalisht ka prioritete te tjera. Pra si mund te japim ne. çfare mund ta na shtyje per te bere me shume per te panjohur ? Mbase fotografia ? Nuk e di?